Sagino(-rebaladisso)
Sagina procumbens
Caryophyllaceae
Nom en français : Sagine couchée.
Descripcioun :La sagino-rebaladisso es uno planto renadivo que trachis sus li roco imourouso e li riéusset. Fai uno pichoto mato de fueio primo, longo e acabado pèr uno pichoto arèsto. Li flour an quatre petalo. Au contro, sa cousino, Sagina apetala es uno planto de l'an dreissado que trachis dins li pelouso sablouso. Coumpara emé la sagino-sènso-petalo que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sagina
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 5 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Abriéu à óutobre
Liò : Riéusset
- Ribo d'aigo
- Roco imourouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurousiberiano
Ref. sc. : Sagina procumbens L., 1753
Reviro-menut(-negre)
Vincetoxicum nigrum
Apocynaceae
Nom en français : Dompte-venin noir.
Descripcioun :Aquéu reviro-menut, adounc negre, èi lou cousin un pau mens coumun que lou classi. Es eisa de lou destria, lou tout èi de lou vèire, emé si pichòti flour negro e pelouso. Li fueio soun óupousado e lusènto.
Usanço :Sabèn pas s'èro emplega à passa tèms contro li pougnaduro de vipèro, en emplastre, coume lou reviro-menut. Fau saupre que li racino, majamen, soun proun empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vincetoxicum
Famiho : Apocynaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo :
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vincetoxicum nigrum (L.) Moench, 1802